تولید فیتاز از عصاره سبوس برنج به کمک سویه‌های باسیلوس جداشده از رسوبات بستر دریای مازندران

فیتیک اسید فرم اصلی ذخیره‌ای فسفر است که برای حیوانات تک معده نظیر ماکیان و ماهی‌ و حتی انسان قابل هضم نیست. هدف از این تحقیق بررسی تولید فیتاز از عصاره سبوس برنج به عنوان منبع غنی و ارزان قیمت فیتات توسط سویه‌های باسیلوس جداشده از رسوبات بستر دریای مازندران بود. با تیمار حرارتی نمونه‌های رسوب بستر دریا، جدایه‌های باسیلوس تولید کننده فیتاز توسط محیط‌ کشت PSM آگار غربالگری شدند. همچنین پس از سنجش کمی تولید آنزیم فیتاز به روش آمونیوم مولیبدات، تولید فیتاز جدایه‌ها در محیط کشت مایع MGE حاوی عصاره سبوس برنج بررسی شد. نتایج غربالگری 40 جدایه نشان داد که چهار جدایه MGH2، MGH3، MGH4 و MGH7 با هاله شفاف در اطراف کلنی، بیشترین توانایی تولید فیتاز را داشتند. بررسی مشخصات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نشان داد که تمام جدایه‌های منتخب متعلق به جنس باسیلوس بودند. حفظ هاله شفاف پس از رنگ آمیزی با آمونیوم مولیبدات، نشان داد که تمام جدایه‌های منتخب توانایی تولید فیتاز را داشتند. همچنین نتایج سنجش کمی تولید فیتاز توسط جدایه‌ها نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار تولید فیتاز به ترتیب مربوط به جدایه MGH4 با U ml-110.58 و جدایه MGH3 با U ml-19.34 بود. نتایج تولید فیتاز با استفاده از عصاره سبوس برنج در محیط رشد مایع MGE، افزایش 60-55 درصدی نسبت به محیط رشد مایع PSM را نشان داد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که عصاره سبوس برنج می‌تواند به عنوان سوبسترای مناسب و مقرون به صرفه با سطح تولید فیتاز بالا در نظر گرفته شود.